Dikblad   -   Jade plant   -   Crassula ovata   (Crassulaceae)

   
Hierboven twee foto's van mijn eigen Dikblad. Het is een heel makkelijke vetplant, die weinig eisen stelt. Helaas komen er bij mij nooit bloemen in. Zo'n 15 jaar geleden heeft de plant één keer gebloeid, hij stond toen in de slaapkamer bij mijn vader, die er eigenlijk helemaal niet naar omkeek. Hoe ik de plant later ook behandelde, hetzij met zorg, hetzij met tijdelijke verwaarlozing, hij bloeide nooit weer.
Een vriendin van mij echter krijgt haar plant ieder jaar moeiteloos rond januari in bloei. Vorig jaar miste ik de kans, had geen camera bij me, maar dit jaar heb ik er wel om gedacht. Hieronder dus het resultaat: rozig witte bloemen in eindstandige trossen. De bloei kan nog veel uitbundiger, dit jaar was het niet eens zo spectaculair.
Above two pictures of my own Jade plant. It's a very easy succulent which isn't very demanding. To my regret mine nevers flowers. About 15 years ago it flowered once, standing in my father's bedroom, hardly ever looked after. When I inherited the plant, I tried it several ways: taking good care, paying little attention for some time, etc., but never any flowers.
A friend of mine, however, always gets flowers in her plant around January, without taking any extra measures. Last year I had no camera, but this year I took it with me when visiting her. Look at the result: pinkish white flowers in terminal racemes. Flowering can be far more profuse, my friend told me, it was no real great show this year. Interesting enough for a few pictures, though.

   
Deze vetplant is bij ons een kamerplant, maar in subtropische gebieden zoals het zuiden van de Verenigde Staten en het eiland Madeira waar ik in 1987 op vakantie was, kan Crassula ovata buiten staan en meer dan een meter hoog worden. De bloei verschijnt 's winters en de bloemen zijn gevoelig voor bladluis, vertelde een vrouw uit Californië. Ik heb op Madeira deze planten in een plantsoen zien staan als een rij "struiken" van ongeveer 1.5 m hoog. Het was eind maart, ze bloeiden niet. This succulent is a house plant with us, but in subtropical areas like the south of the USA and the island of Madeira (where I spent a fortnight in 1987) Crassula ovata can grow outside, and become more than 1 m / 3 ft tall. Flowering occurs in winter, and the flowers are attractive to green aphids, I was told by a woman from California. On Madeira I once saw a sort of a hedge of them, about 1.5 m high, big plants, but without flowers (by the end of March).

         
Tenslotte een drietal bloempjes die ik mee mocht nemen om te scannen. Hierboven nog twee in knop, hieronder zijn ze alledrie open. At last, three flowers I got from my friend for scanning. Above two still are buds, below all three are open.

   

Hieronder een mooi gezicht op de bloempjes van bovenaf, 4 x vergroot en op ongeveer ware grootte.
Below a lovely view of the flowers from above, 4 x enlarged and at about real size.




Tenslotte nog de witte vlekjes, die soms op de bladeren verschijnen. Ze hebben niets met ziekte te maken, meer crassula's hebben "dauw" of "meel" op hun bladeren.
Dit zijn een soort was-schilfertjes, die men er af kan wrijven, maar dat heeft geen nut.
Sometimes the leaves are full of white spots, but they haven't anything to do with a disease. There are more Crassulas with "dew" or "flour" on their leaves.
These are probably flakes of wax, which can be rubbed off, but that's useless.

herbarium homepage