In Nederland is geen Hoya-vereniging, zoals in o.a. Groot-Brittannië en Zweden. Hoya's zijn in ons land niet geweldig populair, vooral in de laatste 20 jaar niet, men ziet er steeds minder op de tegenwoordig spaarzaam beplante vensterbanken, waar op z'n fleurigst orchideeën te pronk staan (vroeger vrijwel onbekend), maar meestal niet-bloeiende groene planten zoals Zamioculcas (...wat een naam... koelkasten...) en Cycaspalmpjes in tweelingpotten de bevolking uitmaken. Soms staan er zelfs alleen maar een paar beeldjes... Vanaf mijn kinderjaren ben ik al gefascineerd door de Hoya, die ik voor 't eerst zag bij een tante die nogal eens een nieuwigheid op plantengebied aanschafte. Dat was een Hoya carnosa, met gewoon donkergroen glad blad en een witroze bloem. Wasbloem werd die genoemd, vanwege het wasachtige uiterlijk van de bloempjes, die in schermen verschenen. Mijn eerste Hoya was dan ook die soort, maar er bleken verschillende bladkleuren en -varianten te bestaan, en ook de Hoya bella leerde ik kennen. Echter, via internet bleken tientallen verschillende Hoya's op de websites van buitenlandse Hoya-verenigingen te bewonderen, o.a. de Shooting Star Hoya, of Hoya multiflora. Een Nederlandse naam zou ik er niet van weten, en dat zou best eens kunnen zijn doordat er vrijwel geen exemplaren in Nederland zijn. In de handel heb ik 'm in ieder geval nooit gezien, ook vroeger niet. Vorig jaar had ik het geluk juist deze prachtige Hoya tegen te komen in een kas. De kasbeheerder was zo goed mij een takje te gunnen, met 3 bladparen. En zie... nog geen jaar later heb ik zelf van de 3 stekjes die ik ervan sneed, 3 mooie plantjes die geweldig bloeien. De soortnaam multiflora  is wel terecht - hoewel het aantal bloemen per scherm zeker niet groter is dan bij Hoya carnosa, is het aantal bloeiende schermen geweldig bij H. multiflora!  Nauwelijks zijn de uitgebloeide bloempjes afgevallen, of hetzelfde bloeisteeltje vormt alweer een nieuw scherm knopjes. Het lukt de plant niet altijd om ze allemaal tot ontwikkeling te brengen (er worden weleens knopjes geel), maar in feite gaat de bloei in voorjaar en zomer maar door en door als de plant 't een beetje naar de zin heeft en genoeg water krijgt.

In the Netherlands you don't find a Hoya Society, like in a.o. Great Britain and Sweden. In our country Hoyas aren't very popular, especially during the past 20 years we see less and less of them on the modern almost empty windowsills, where at the best some orchids are on show (formerly these beauties were almost unknown), but mostly you only see a few non-flowering green plants in twin-pots like Zamioculcas or small Cycaspalms. Sometimes not even plants, only a few statues... From my childhood days I've been fascinated by Hoya, which I saw first at an aunt's, who often bought plant novelties. This concerned a Hoya carnosa, the most common kind with smooth darkgreen foliage and white-pink flowers in umbels - called 'Waxflower' because of their waxy look. My first Hoya was of that kind too, but later I found out there were various leaf colours and shapes, and also Hoya bella came into the picture. Moreover, by Internet I learned there were dozens of different Hoyas on the websites of foreign Hoya societies, a.o. this Shooting Star Hoya, or Hoya multiflora. Although I never saw this plant in a window or a shop in the Netherlands, and it probably doesn't even have a name in Dutch, I was so lucky to see it in flower in a municipal greenhouse last year. The keeper of the greenhouse was kind enough to give me a branch with 3 nodes, which I cut in 3 pieces and now I have 3 nice flowering plants myself, within a year. The species name of multiflora is very much to the point, even though the umbels don't contain more flowers than those of H. carnosa,  for the flowering stems of Shooting Star Hoya almost immediately form a new set of flowers after dropping the faded ones. The plant sometimes drops buds before they're ready, but in fact flowering goes on and on all through spring and summer, as long as the plant is housed well and gets enough water.

Hiernaast kleine knopjes, zoals ze verschijnen in één van de oksels van een nieuw bladpaar. On the right an umbel of small buds, as they appear in one of the axils of a pair of leaves.

Deze vergeelde knopjes vielen spoedig af; door het kleurverschil kan men zien, hoe de kelkblaadjes
hier de knop nog bijna omvatten. De kleverige druppels op het blad eronder zijn nectar uit de bloemen.

Above :  These yellow buds dropped very soon; by the difference in colour you can see the calyx still
almost encloses the bud at this early stage; the sticky spots on the leaf are drips of nectar from flowers.

Afgevallen bloempje, losgemaakt van steeltje met kelk / Dropped flower, separated from pedicel with calyx