Lelietje-van-dalen - Lily of the valley - Convallaria majalis (Liliaceae)


Het lelietje-van-dalen (Convallaria majalis) groeit van nature in bossen, maar wordt ook in tuinen gekweekt.
De bloeistengel komt niet boven de bladeren uitgroeien zoals bijv. bij Allium-soorten, maar komt apart naast de stengel met bladeren uit de grond, zoals op de scan hierboven is te zien.
De heerlijk geurende witte bloempjes verschijnen in mei, en ook wie zich niet met planten bezighoudt heeft weleens van dit lelietje gehoord, vanwege de zeep en parfums die van de bekende geur worden voorzien.
Deze plant die in groepsverband groeit, is geneigd te verworden tot lastig onkruid, omdat hij wortelstokken vormt en overal boven de grond komt - vooral tussen tegels van een tuinpad kan dit zeer hinderlijk zijn.
Bovendien is de bloei vrij onopvallend en klein in verhouding tot de vrij grote groene bladeren, en duurt maar een paar weken. 't Is wel een schaduwplant, maar in te diepe schaduw bloeit hij niet of schaars, zoals ik in mijn tuin heb gemerkt, waar de plantjes onder de struiken op de erfscheiding staan.
Zoals wel meer lelie-achtigen is dit lieflijke plantje nogal vergiftig.
The natural habitat of the lily of the valley, Convallaria majalis, lies in woods, but the plant is also grown in gardens.
The flowering stem doesn't grow out of the stem with the leaves (like e.g. with
Allium), but comes up beside it from the ground.
The fragrant little white flowers appear in May, and also those who aren't really interested in plants have heard of this one, because of the soaps and perfumes with its well-known scent.
The plant, which grows in groups, is inclined to become a troublesome weed in gardens, because of its rhizomes causing new shoots to pop up everywhere - especially annoying when this happens between the stones of your gardenpath.
Besides, its flowers are rather inconspicuous and small compared to the big green leaves, and last only a few weeks. It is a shade-plant, but in too deep shade it hardly bears any flowers, as I noticed in my garden where these plants grow under the shrubs where our garden borders on the neighbours'.
Like more lilies, this sweet little plant is rather poisonous.

   

Hierboven de klokvormige bloempjes, ± 3 en 4 x vergroot.
Hiernaast een bloempje van binnen, 4 x vergroot.

Above the bell-shaped flowers, ± 3 en 4 x enlarged
Left the inside of a flower, 4 x enlarged.


Groepje planten van bovenaf gezien / Group of plants seen from above

     



De planten hebben bij mij nog nooit bessen gedragen, maar ik hoorde van iemand dat er oranjerode bessen volgden op de witte klokjes. Weldra zag ik in een tuin in ons dorp inderdaad enige van die besjes aan de planten hangen, die ik heb gefotografeerd (begin september). The plants never bore any fruit in my garden as far as I know, but I heard from someone that orange-red berries should follow the white bells. Indeed when I had a look around I saw some in a garden somewhere in our village, of which I took pictures (beginning of September).

       

Hieronder: scan van een bes, met doorsnede ernaast (4 x vergroot); het vruchtvlees bevat verscheidene pitjes.
Below a scan of a berry, cut through vertically beside (4 x enlarged). The pulp contains several seeds.



herbarium homepage