Hierbij uit het commentaar van Mario de Cooker:

"Merel is inderdaad niet de gemakkelijkste fuchsia om te kweken, maar ook niet erg moeilijk. Extreme vormen van roest ben ik nooit tegengekomen (ik weet niet eens of ik ooit wel een Merel met roest gehad heb).
Ik heb al diverse bijzonder mooie Merels zien hangen op fuchsiashows. Henk Bresser heeft er al diverse prijzen mee gewonnen, éénmaal met een zuil behangen met zeker tien volle hangpotten. Deze planten waren waarschijnlijk in de halfschaduw opgekweekt waardoor je een mooie geel-groene kleurstelling krijgt en het rood in de tubus grotendeels achterwege blijft.
Merel is in deze tijd een van de weinige fuchsia's die ik alvorens te snoeien altijd nog even in de kas laat hangen. Dit vanwege de volle bloei met mooie kleurstelling. Zie bijgevoegde recente foto.

Merel is inderdaad vernoemd naar een van onze terriers, die jammer genoeg enkele maanden geleden overleden is.
Zie bijgevoegd een foto van deze terrier."




From the comments sent to me by Mario de Cooker, I give a translation:

"Merel indeed is not the easiest fuchsia to grow, though not very difficult either.
Extreme cases of rust I never met with (I don't remember ever having had any rust in a 'Merel').
In shows I've seen several very beautiful 'Merel' fuchsias in hanging baskets. Henk Bresser won several prizes with them; once he had a pillar with about 10 baskets filled with these plants, which probably had been grown in half-shade whereby a good yellow-green colouring was achieved, with hardly any red in the tube.
In this time of the year (beginning of November) 'Merel' is one of the few fuchsias I put in my greenhouse without pruning it immediately, because of its free flowering and the beautiful colouring (see picture I added).

'Merel' indeed got its name after one of our terrier dogs (see photo), she died a few months ago to our great regret."