(syn. Ludisia discolor, Anoectochilus discolor)
| Haemaria discolor (die ik beter kende als Ludisia discolor) is een orchidee die volgens het boek "Orchideeën" van A. Skelsey meer om het blad dan de bloei gekweekt wordt. Hierboven is te zien hoe donker en fluwelig het is, met roze nerven. Links twee jonge planten met de eerste knoppen. | Haemaria discolor (which I knew better named Ludisia discolor) is an orchid which is grown even more for its lovely foliage than its flowers, according to the book "Orchids" by A. Skelsey. Above you see the pink-nerved, dark velvety leaves. Left two young plants with their first budding stems. |
|
Na elke bloei worden de "takken" langer en kronkeliger, hetgeen na twee jaar
bovenstaand "kandelaar"-effect opleverde. Hier is de paarsebruine onderkant van de bladeren ook te zien. | After each flowering the "branches" become longer and more twisted,
which after two years gave the above "candleholder" effect. The purple-brown underside of the leaves is also visible here. |
| De kleine witte bloempjes groeien in aren, die van onderaf geleidelijk opengaan. Hierboven is te zien hoe de bovenste bloemen nog in knop zijn, van de aar rechts zelfs nog helemaal verborgen onder de roodbruine schutblaadjes. | The small white flowers grow in spikes, opening up from bottom to top. In the above picture the flowers at the top aren't open yet, those on the right even invisible because they're still hidden within the redbrown bracts. |
De bloei (december-februari!) vormt toch echt wel een hoogtepunt, dat de winterse vensterbank opfleurt.
In my opinion its flowering (December-February!) is what you're really waiting for when it's winter.
|
Haemaria discolor is een tropische orchidee, waarover de meningen zijn verdeeld wat het kweken betreft.
In bovengenoemd boek wordt de plant beschreven als moeilijk, maar mijn eigen ervaring is anders: hoewel ik niet bepaald een "orchideeënmens" ben,
lukte 't me wel om deze plant drie jaar lang te laten groeien èn bloeien, terwijl ik er niet zo heel veel zorg aan hoef te besteden.
In januari 2001 kreeg ik twee in 't water bewortelde stekken, die ik pas enige maanden later vanuit 't water overplantte naar gewone turfmolm, waar ik af en toe wat orchideeënmest in 't gietwater aan toevoeg. Verder is de temperatuur in mijn woonkamer 's winters tussen de 20 en 15° C, juist wat deze plant nodig heeft. 's Zomers varieert de temperatuur meer, maar een maximum dagtemperatuur van 27° C is ook goed. Hij staat altijd min of meer in de schaduw, en krijgt matig water. Te veel water is schadelijk, kan rot veroorzaken. De plant houdt wel van een hoge luchtvochtigheid. |
Haemaria discolor is a tropical orchid, sometimes described as a difficult plant to grow, e.g. in the above-mentioned book.
My own experience, however, is different: although I'm not really an "orchid-expert", I succeeded to keep this plant growing and flowering for three years, while I don't have to give it much extra-care. In January 2001 I got two water-rooted cuttings, which I kept in water myself for a few more months. In summer I planted them in mere peat-litter, feeding them with a little bit of orchid-fertilizer sometimes when watering them. Temperatures vary in winter between 20 and 15° C, while in summer there is more variation but a maximum day temperature of 27° C is OK. The orchid is always more or less in the shade on my windowsill, and gets moderate watering. Too much water can do a lot of harm, making the roots rot. The plant does like a high humidity of the air. |
| Op de foto hierboven een "foutje", twee bloempjes die uit één schutblaadje komen groeien. Op deze vergroting is de beharing wel heel duidelijk zichtbaar. De hele bloeistengel is behaard. | In the photo above a deviation, two flowers growing out of one bract. In this enlargement you can clearly see the hair on the flowertubes. The whole flowering stem is hairy. |
Nog enige scans / Some more pictures (scans)
