Tuinenreisje van de NKvF-regio Friesland, 6 juli 2006
Om half 8 's morgens vertrok de bus uit Leeuwarden, vanaf de bekende plek achter het FEC, onder een grijze lucht. Een half uurtje later kwamen we in Heerenveen, en stopten bij McDonald's waar in de stromende regen de overige passagiers instapten. De ruitenwissers draaiden op volle toeren, toen we richting Noord-Holland reden.
Gedachten aan vorig jaar, toen we op precies dezelfde dag van het jaar een reisje met erg slecht weer hadden getroffen, kwamen bij me op, maar toen we omstreeks half 10 nog twee mensen bij Hotel Friesland aan de andere kant van de Afsluitdijk oppikten, was het zo ongeveer droog en tegen dat we rond 10 uur uitstapten in Schellinkhout, waar we de eerste tuin zouden bezoeken, was het heel aardig weer en er bleek in de kop van Noord-Holland, West-Friesland dus, geen spat regen te zijn gevallen.
We liepen door een hek met de naam Ilnacullin, hetgeen Iers was voor "Eiland van de Hulst", een bestaand eilandje waar de eigenaars van de tuin ooit tijdens een vakantie waren geweest. Zij waren daar zo van onder de indruk dat dit de naam werd die ze kozen voor hun lapje grond van 1 hectare, meer een park dan een tuin te noemen met een overweldigende hoeveelheid bomen, struiken en bloeiende planten. Merkwaardig genoeg heb ik er echter géén hulst gezien, maar die kan er best gestaan hebben want het was onmogelijk om alles in een paar uur langs te lopen, laat staan uitvoerig te bekijken.
Wij kregen van de eigenaar, Rinus Kooij (de man met de geelbeige broek rechts op de voorgrond van de foto) enige uitleg over de tuin, die hij samen met zijn vrouw en dochter, maar geheel zonder hulp van derden, had aangelegd en ook zelf verzorgde. Wie eerst langs de hosta's wilde kon met hem meelopen, wie meer zag in rozen kon met zijn vrouw Joke meewandelen. Ik koos voor het laatste.
Het duurde niet lang of we waren het contact met onze gids geheel kwijt, maar ook op eigen gelegenheid kon ons gezelschap wel genieten van al het moois. Na door verscheidene prieeltjes en rozenpoortjes te zijn gelopen, kwamen we langs een ronde vijver met roze waterlelies in het midden, die omgeven was door plantenbakken met allemaal schitterende potplanten zoals geraniums in allerlei blad- en bloemkleuren.
Toen de zon ook nog doorbrak na ongeveer een half uur, zag alles er nog mooier en kleuriger uit.
De eigenaar had ons bij zijn inleiding verteld dat we nergens herhalingen hoefden te verwachten, omdat er zoveel mogelijk diversiteit aan planten was nagestreefd, en inderdaad er was teveel om allemaal te kunnen onthouden of fotograferen. Er waren ook wel planten bij die we nog nooit eerder hadden gezien. Kleurrijke borders werden afgewisseld door goed onderhouden grasvelden zo groot als golflinks, en er bleek ook nog, dicht bij het riante woonhuis dat erop uitzag, een grote vijver te zijn die geheel was omzoomd met hoge rijkbloeiende vaste planten.
Het rosarium, ook dichtbij het woonhuis gelegen, was een sprookje, met een beeldje
van een fluitspeler temidden van allerlei kleuren rozen, zelfs purperen ontbraken niet.
Achter het rosarium ziet men een groepje prachtige riddersporen in diverse kleuren.
In een paar grote kassen in de tuin kon men niet alleen planten kopen maar ook van een kop koffie en koek genieten.
In de buurt van de koffieschenkerij stond een frisgeverfd, maar antiek ogend toilethokje, dat echter van binnen een vrij modern interieur bleek te bevatten. Er werd vermoedelijk niet geloosd op de groenbekroosde sloot die door het hele langgerekte dorp Schellinkhout langs alle huizen liep.
Voor mensen die door het ouderwetse plee-huisje waren afgeschrikt en zich voorstelden om hun toiletbezoek maar tot het volgende adres uit te stellen, dreigde echter een probleem, want daar bleek men nadrukkelijk geen sanitair beschikbaar te stellen voor bezoekers.
Dit werd opgelost door een stop bij een benzinestation voordat we de volgende tuin, De Vlinderhof in Winkel, bereikten.
Vervolg van dit reisje
Garden trip of the Friesian Branch of the Dutch Fuchsia Society, 6 July 2006
Around 7.30 in the morning our bustrip started in Leeuwarden, from the well-known location behind the FEC building, under a grey sky. About half an hour later we arrived at Heerenveen, and stopped at McDonald's where in the pouring rain the remaining passengers got on the bus. The wipers went up and down full-speed when we drove in the direction of the province of North-Holland.
The memory of last year's trip came to my mind, when we were out on exactly the same day of the year and had a lot of rain too, but when around 9.30 we picked up two more people at Hotel Friesland on the other end of the Afsluitdijk, the rain had all but stopped and by 10 o'clock when we got off at Schellinkhout, where we would visit the first garden, the weather wasn't bad at all. In the north of North-Holland, called West-Friesland, not a drip of rain had fallen yet.
We walked through a gate bearing the name Ilnacullin, being Irish for "Holly Island", an existing little island where the owners of the garden had been once during their holidays in Ireland. This had impressed them so much that they decided to choose this name for their plot of land of 1 ha (10.000 m2), looking more like a park than a garden, with an overwhelming amount of trees, shrubs and flowering plants. Funny enough I couldn't detect holly anywhere, but it may have been there nevertheless, for it was impossible to pass by everything growing there in a few hours, let alone to check it out properly.
The owner, Rinus Kooij (the man in the yellowish trousers on the right in the foreground of the above picture) welcomed us and told us about his garden, which he had planned and planted together with his wife and daughter but nobody else, and also looked after himself. He suggested those who wanted to see the Hostas first could walk with him, and who preferred the roses could follow Joke, his wife. I chose the roses.
After a short time we totally lost contact with our guide, but we were able ourselves to enjoy all the beauty. After passing through various bowers and rose-gates, we came along a round pond with pink waterlilies in the centre, which was surrounded by flowerboxes full of splendid potplants like geraniums in all kinds of colours in both flowers and foliage.
When the sun came through the clouds after about half an hour, everything looked even more colourful.
In his introduction the owner had told us that we shouldn't expect to find the same plants more than once anywhere, because he aimed at an optimal diversity, and indeed, there was more to be seen than one could registrate either in his own memory or that of his camera. We saw quite a few plants we'd never seen before. Colourful borders were alternated with well-kept lawns as large as golflinks, and in the vicinity of the big house facing it, there proved to be another big pond, surrounded by tall free-flowering perennials.
The rosary, also nearby the house, was like a fairytale, with a small
statue of a flute-player among roses in all colours, even purple ones.
Behind the rosary you see a group of lovely Delphiniums in various colours.
In the garden there were some big greenhouses, where you couldn't only buy plants but also get a cup of coffee and a piece of cake.
Not far from the coffee-greenhouse there was a freshly painted toiletcabin, looking a bit antique on the outside, but inside it proved to be rather modern. Probably it didn't come out into the green duck-weeded ditch which ran through the whole long village of Schellinkhout along all houses there.
For those who had been held back by the old-fashioned look of the toiletcabin and had planned to powder their noses at the next address, a problem arose, because it wasn't appreciated there at all to use the sanitary fittings.
This was solved by stopping at a petrol station before we reached the next garden, called De Vlinderhof (= The Butterfly-garden) at the village of Winkel.
Continuation of this Garden trip
